Trudność implementacji multi-touch na rezystancyjnych ekranach dotykowych TFT jest wyższa niż na ekranach pojemnościowych. We wczesnych latach tradycyjne ekrany rezystancyjne obsługiwały tylko pojedynczy punkt dotyku ze względu na ograniczenia konstrukcyjne.

Jednak nowoczesna technologia, poprzez ulepszanie konstrukcji sprzętu i optymalizację algorytmów, była w stanie osiągnąć ograniczone funkcje multi-touch, przyjmując głównie dwie ścieżki techniczne: "podział napięcia analogowego" i "skanowanie macierzowe". Technologia podziału napięcia analogowego ma zastosowanie do dotyku dwupunktowego. Jej rdzeniem jest jednoczesne przykładanie napięć w różnych kierunkach na górnej i dolnej warstwie przewodzącej. Kiedy dwa punkty dotykają w tym samym czasie, kontroler oblicza ich odpowiednie współrzędne, wykrywając nałożone wartości napięcia dwóch punktów styku.

Na przykład, gdy napięcie 0-5V jest przykładane do osi X, a napięcie 5-0V do osi Y, zostaną wygenerowane dwie różne kombinacje napięć, gdy dwa punkty się dotkną. Poprzez analizę algorytmiczną można rozróżnić pozycje dwóch punktów dotyku. Jednak podejście to ma problem "punktu ducha"(tj. błędna ocena nierzeczywistych punktów dotyku) i konieczne jest użycie algorytmów filtrowania oprogramowania w celu wyeliminowania nieprawidłowych współrzędnych, aby zapewnić dokładność dotyku dwupunktowego. Technologia skanowania macierzowego osiąga identyfikację wielopunktową, dzieląc warstwę przewodzącą na wiele niezależnych małych obszarów (jednostki macierzowe), z których każdy jest wyposażony w niezależny obwód detekcyjny.

Na przykład, oś X jest podzielona na 10 kolumn, a oś Y na 10 wierszy, tworząc 100 jednostek macierzowych. Kiedy wiele punktów się dotyka, kontroler może jednocześnie wykrywać stan przewodzenia różnych jednostek i lokalizować wiele punktów dotyku. Technologia ta obsługuje trzy lub więcej punktów dotyku, ale wymaga zwiększenia złożoności obwodów warstwy przewodzącej, co jest stosunkowo kosztowne. Ponadto, jej rozdzielczość jest ograniczona przez liczbę jednostek macierzowych, co sprawia, że nadaje się do scenariuszy o średniej i niskiej precyzji.

Obecnie multi-touch ekranów rezystancyjnych jest stosowany głównie w operacjach dwupunktowych (takich jak powiększanie i obracanie) i jest używany w przemysłowych tablicach kreślarskich i niektórych terminalach przenośnych. Chociaż jest gorszy od ekranów pojemnościowych pod względem szybkości reakcji i liczby punktów dotyku, ma więcej zalet w stabilności w trudnych warunkach (takich jak plamy oleju i wilgoć).